H 70χρονη συμβολή του ΙΓΜΕ στην βιώσιμη και ανταγωνιστική ανάπτυξη της Ελλάδας
Οι διατάξεις του ν. 4602/9-3-19 που διέλυσε το ΙΓΜΕ, παρά τις επίμονες προσπάθειες των εργαζομένων που έχουν επανειλημμένα δηλώσει και τεκμηριώσει την ομόφωνη ριζική αντίθεσή τους σε μια τέτοια εξέλιξη, είναι σαφώς αντιεπιστημονικές, αντιαναπτυξιακές και αντεργατικές.
Η κατάργηση του ΙΓΜΕ και ίδρυση στη θέση του της ΕΑΓΜΕ, μια δημόσιας υπηρεσίας ελεγκτικού-γνωμοδοτικού χαρακτήρα, με πολύ λίγο προσωπικό, αφήνει ανοιχτό το πεδίο στην ανεξέλεγκτη δράση των εγχώριων και ξένων μεταλλευτικών επιχειρήσεων, για τη ληστρική εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου.
Θα πρέπει να εισακουστούν οι προτάσεις για τη δημιουργία ενός ενιαίου ερευνητικού φορέα ενέργειας και ορυκτού πλούτου και όλη αυτή η περιπέτεια να δημιουργήσει κάτι καινούργιο που θα κρατήσει την υπάρχουσα γνώση και θα την αναβαθμίσει δίνοντας νέες προοπτικές.
Το ΙΓΜΕ χρειάζεται στήριξη και αναβάθμιση του ρόλου του, ώστε να γίνει ένας από τους μοχλούς παραγωγικής ανόρθωσης της οικονομίας, με σεβασμό των εργασιακών δικαιωμάτων και αξιοποίησης του ερευνητικού δυναμικού στην επίλυση κρίσιμων γεωτεχνικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων.
Το ΙΓΜΕ, μεταξύ άλλων, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την έρευνα των ενεργειακών πόρων και κατά συνέπεια με την ενεργειακή πολιτική της χώρας. Τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα λιγνιτικά κοιτάσματα που αξιοποιεί σήμερα η ΔΕΗ για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας είναι το αποτέλεσμα των ερευνών του ΙΓΜΕ που άρχισαν από τη δεκαετία του 1960 και συνεχίζονται, μέχρι και σήμερα, με σειρά έργων που εκτελεί το ΙΓΜΕ για λογαριασμό της Δ.Ε.Η.
Μέχρι σήμερα έχουν εντοπισθεί:
- 7,5 Χ 109 τόνοι λιγνίτη, η συνολική συναλλαγματική αξία των οποίων ανέρχεται πάνω από 374 δις €. Μόνο τα τελευταία χρόνια,εντοπίσθηκαν οικονομοτεχνικά απολήψιμα αποθέματα λιγνίτη, συνολικής αξίας πάνω από 2,7 δις €.
- Πιθανά αποθέματα λιγνίτη της τάξεως των 600 εκ. τόνων περίπου (που μπορούν να εξορυ-χθούν με υπαίθρια εκμετάλλευση), συνολικής αξίας άνω των 5,9 δις €.
Οι εργαζόμενοι στο ΙΓΜΕ έχουν δηλώσει ότι:
• Δεν θα δεχτούν την κατάργηση του ΙΓΜΕ και τις αλλαγές που δεν εξασφαλίζουν εργασιακά δικαιώματά τους.
• Δεν θα επιτρέψουν τη λειτουργία ενός φορέα που αδυνατεί να υπηρετήσει οποιοδήποτε αναπτυξιακό – παραγωγικό ερευνητικό πρόγραμμα.
Η θέση της ΔΗΠΑΜ είναι ότι αυτή η αντιμετώπιση εκ μέρους της Πολιτείας είναι και μίζερη, αναποτελεσματική και επικίνδυνη με βάση την διεθνή πραγματικότητα. Η ΔΗΠΑΜ θεωρεί ότι η άμεση και πλέον βιώσιμη λύση για να αρθεί το αδιέξοδο που έχει δημιουργήσει ο νόμος είναι η κατάργηση των διατάξεων του 4602/9-3-19 που αφορούν τη διάλυση του ΙΓΜΕ. Άμεση επανίδρυσή του και επιστροφή στο προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο.