Συνέντευξη στον Χρίστο Τζίκα
«Η πρόκληση για το μέλλον είναι ο ενιαίος σχεδιασμός της ανάπτυξης, ώστε να είναι αειφόρος τοπικά κι εθνικά, η ενιαία παρακολούθηση των μελετών και των έργων και η ενιαία υλοποίηση. Αυτή είναι η πραγματική πρόκληση για τη χώρα και οι Έλληνες μηχανικοί έχουν αποδείξει ότι μπορούν να παίξουν αυτό το ρόλο», τονίζει η Αντωνία Μοροπούλου, υποψήφια πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητήριου Ελλάδος, στέλνοντας το δικό της μήνυμα ενόψει των εκλογών της 19ης Μαΐου.
Η επικεφαλής της Δημοκρατικής Παράταξης Μηχανικών, απαντά σε κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με το μέλλον των μηχανικών, αλλά και το ρόλο τους στην ανάπτυξη της χώρας, σε συνέντευξή της στη larissanet. Η κα Μοροπούλου, επιλέγει να συνεχίσει… υπερκομματικά, συνθέτοντας το καλύτερο κράμα στις σκληρές απαιτήσεις της εποχής με την κλιματική κρίση.
Φυσικά, για την ίδια, η Θεσσαλία βρίσκεται στο κάδρο των «πληγωμένων» περιοχών από τις θεομηνίες του περασμένου Σεπτεμβρίου και θεωρεί υποχρέωση της πολιτείας να εμπιστευθεί το ΤΕΕ ως θεσμικό σύμβουλο, αλλά και να εμπιστευθεί τους μηχανικούς της περιοχής για την ανασυγκρότησή της.
«η διεπιστημονικότητα είναι το μεγάλο δίδαγμα που φέρνουν για τα επιστημονικά έργα οι Έλληνες μηχανικοί στο προσκήνιο»
Κυρία Μοροπούλου, η φετινή εκλογική αναμέτρηση στο ΤΕΕ, συμπίπτει και με τον εορτασμό των 100 χρόνων του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος. Ποιο είναι το διακύβευμα της φετινής κάλπης και ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να στείλετε στους περίπου 120.000 μηχανικούς που θα βρεθούν μπροστά από την κάλπη;
Στα 100 χρόνια του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος οι Έλληνες μηχανικοί έχουν αποδείξει ότι παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της χώρας. Αυτή ακριβώς είναι και η πρόκληση για το μέλλον. Ο ρόλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου ως θεσμικού συμβούλου της πολιτείας σε όλα τα θέματα της τεχνικής ανάπτυξης, αλλά και η αναγνώριση, υποστήριξη και προώθηση του ρόλου των μηχανικών σε αυτό.
Πρέπει να πω, έχοντας και την εμπειρία από ένα μεγάλο έργο με παγκόσμια αναγνώριση, που είναι αυτό της αποκατάστασης του Ιερού Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου στα Ιεροσόλυμα ή της αντισεισμικής προστασίας και της ανάδειξης της Αγίας Σοφιάς, ότι η διεπιστημονικότητα είναι το μεγάλο δίδαγμα που φέρνουν για τα επιστημονικά έργα οι Έλληνες μηχανικοί στο προσκήνιο.
Η πρόκληση για το μέλλον είναι ο ενιαίος σχεδιασμός ανάπτυξης, ώστε να είναι αειφόρος τοπικά κι εθνικά, η ενιαία παρακολούθηση των μελετών και των έργων και η ενιαία υλοποίηση. Αυτή είναι η πραγματική πρόκληση για τη χώρα και οι Έλληνες μηχανικοί έχουν αποδείξει ότι μπορούν να παίξουν αυτό το ρόλο «συνθέτοντας» τις γνώσεις και τα εργαλεία των 13 ειδικοτήτων που έχουν με τον πιο κατάλληλο τρόπο έτσι ώστε η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση να γίνουν σε ένα βήμα, ανταποκρινόμενοι στις σκληρές απαιτήσεις της εποχής της κλιματικής κρίσης.
Αυτό είναι και το μήνυμα που στέλνει το Τεχνικό Επιμελητήριο, όλο το φάσμα των 17 παρατάξεων που κατεβαίνουν στις εκλογές. Η παράταξη, της οποίας είμαι και η μόνη γυναίκα επικεφαλής και το θεωρώ μεγάλη μου τιμή τα τελευταία 18 χρόνια, η Δημοκρατική Παράταξη Μηχανικών (ΔΗ.ΠΑ.Μ.) στέλνει ένα μήνυμα μιας επιστημονικής παράταξης… υπερκομματικής, γιατί χρειάζεται σύνθεση η ανταπόκριση των ρόλων μας, έτσι ώστε να συνδέεται η παιδεία με το επάγγελμα του μηχανικού και η καινοτομία με την αειφόρο ανάπτυξη στην υπηρεσία της κοινωνίας.
Η ΔΗ.ΠΑ.Μ. έχει στις γραμμές της μηχανικούς από όλο το φάσμα του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Από την κατασκευή μέχρι τη βιομηχανία, από την πληροφορική μέχρι την τεχνολογία και έχει επιστημονικά στελέχη από όλα τα Πανεπιστήμια και τις Πολυτεχνικές Σχολές της χώρας. Στέλνει λοιπόν ένα μήνυμα ενότητας και καινοτομίας για το μέλλον.
» η πολιτιστική κληρονομιά που αποτελεί ένα μεγάλο και νέο πόρο ανάπτυξης του τόπου, εάν όμως σχεδιαστεί σωστά και ολοκληρωμένα σε συνδυασμό και με τους περιβαλλοντικούς όρους»
Στη μεγάλη σας διαδρομή, εργαστήκατε για την αποκατάσταση παγκόσμιων Μνημείων, Αγία Σοφιά, Πανάγιος Τάφος κ.ά., θα μπορούσατε να ξεχωρίσετε ένα έργο που σας σημάδεψε και ποιο;
Είναι γνωστό ότι τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι παρακολούθησαν, μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης όλων των ηπείρων, το έργο αποκατάστασης του Ιερού Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου και είναι επίσης γνωστό ότι αυτό ήταν ένα έργο με υψηλή καινοτομία και ευθύνη, αλλά και με μεγάλο σεβασμό στη Χριστιανική ενότητα των τριών κοινοτήτων που μας εμπιστεύθηκαν. Φυσικά, με απόλυτο σεβασμό στο μήνυμα της Ανάστασης, που άλλωστε αυτό ήταν που κράτησε γονυκλινή όλη την ανθρωπότητα δίπλα μας και προστάτεψε κι εμάς και το έργο.
Πέρα από αυτό όμως, οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο μνημείο σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας με συγκινεί το ίδιο, γιατί τα μνημεία μας μιλάνε. Είναι οι αξίες τους αυτές που προσπαθούμε να κρατήσουμε όρθιες και να προβάλουμε, καθώς τα αποκαθιστούμε, τα προστατεύουμε ή και τα συντηρούμε.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η πολιτιστική κληρονομιά που αποτελεί ένα μεγάλο και νέο πόρο ανάπτυξης του τόπου, εάν όμως σχεδιαστεί σωστά και ολοκληρωμένα σε συνδυασμό και με τους περιβαλλοντικούς όρους.
Στη χώρα μας έγιναν βήματα προόδου, αλλά μέχρι σήμερα παραμένει χωρίς να έχει ολοκληρώσει το Κτηματολόγιο, ενώ συζητάμε ακόμη για τους δασικούς χάρτες. Τι πήγε στραβά όλα αυτά τα χρόνια;
Είναι σίγουρο ότι εκεί που χρειάζεται η διεπιστημονικότητα και η συνεργασία με άλλους κλάδους κι όχι μόνο μεταξύ των μηχανικών χρειάζεται και η αντίστοιχη κουλτούρα. Αυτή την κουλτούρα πρέπει να την κατακτήσουμε κι όταν επισέρχονται θέματα ιδιοκτησίας του ιδιωτικού ή του δημόσιου τομέα και προστασίας παράλληλα, όπως το κτηματολόγιο και οι δασικοί χάρτες, να υπάρχει ένας διάλογος πιο αποτελεσματικός από αυτούς που έχουν γίνει μέχρι τώρα, για να μπορούν οι μηχανικοί και το ΤΕΕ, αλλά και όργανα όπως το κτηματολόγιο να παίξουν το ρόλο τους.
Διαφορετικά μπαίνουν μέσα στα γρανάζια διαδικασιών, που βεβαίως χρονοτριβούν. Πρέπει να υπάρξει ένας εκσυγχρονισμός εκ βαθέων, όπως κι όλου του συστήματος που διέπει τα θέματα αυτά.
«…το Τεχνικό Επιμελητήριο παίζει το ρόλο του στη Θεσσαλία και θεωρώ πως η πολιτεία θα πρέπει να μας εμπιστευθεί ως θεσμικούς συμβούλους της για να προχωρήσει η ανασυγκρότησή της με την μαζική συμμετοχή και των Ελλήνων μηχανικών που βρίσκονται στην περιοχή»
Η Θεσσαλία επλήγη από τις καταστροφικές πλημμύρες του περασμένου Σεπτεμβρίου. Ποιος ο ρόλος του ΤΕΕ στη θωράκιση της περιοχής και την ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας;
Στην «Βραδιά του Ερευνητή» στο Πολυτεχνείο, που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο, είχα πει ως υπεύθυνη της διοργάνωσης, ότι η χώρα έχει μηχανικούς που έχουν τεχνογνωσία και μπορούν να θωρακίσουν τη Θεσσαλία, διαγιγνώσκοντας τα πραγματικά της προβλήματα και σχεδιάζοντας την ανασυγκρότησή της.
Πιστεύω ότι η πρόκληση αυτή είναι ανοιχτή και είναι μπροστά μας. Θα πρέπει να συζητήσουμε πολύ συγκεκριμένα. Γνωρίζω ότι το Τεχνικό Επιμελητήριο παίζει το ρόλο του στη Θεσσαλία και θεωρώ πως η πολιτεία θα πρέπει να μας εμπιστευθεί ως θεσμικούς συμβούλους της για να προχωρήσει η ανασυγκρότησή της με την μαζική συμμετοχή και των Ελλήνων μηχανικών που βρίσκονται στην περιοχή.
Στο ραντεβού στην κάλπη την Κυριακή 19 Μαΐου, να θυμίσω ότι στην Κεντρική Αντιπροσωπεία της ΔΗ.ΠΑ.Μ. είναι μαζί μου υποψήφιοι από την Κεντρική και Δυτική Θεσσαλία, η Γεωργία Καραγκούνη, ο Αθανάσιος Ζήμερος και ο Γρηγόρης Κωτούλας.
Επίσης, είναι και πολλοί καθηγητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας σε όλα τα ψηφοδέλτια των Επιστημονικών Επιτροπών, αλλά και στην Κεντρική Αντιπροσωπεία.
Yπηρετήσατε 50 χρόνια το Πολυτεχνείου, ενώ υπήρξατε και η πρώτη εκφωνήτρια του ραδιοφωνικού σταθμού του. Πώς βλέπετε σήμερα το φοιτητικό κίνημα, αλλά και τους μελλοντικούς μηχανικούς στη χώρα μας;
Πιστεύω ότι το φοιτητικό κίνημα έχει να αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις. Όπως πάντα το πανεπιστήμιο είναι συνείδηση της κοινωνίας, άρα οι νέοι ασχολούνται με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ίδια η κοινωνία. Με τα οράματα που πολλές φορές λείπουν και οι ίδιοι τα χρειάζονται, αλλά και που δίνουν λύση και διέξοδο στο δικό τους μέλλον.
Τα ερωτήματα αφορούν όμοια και τους νέους μηχανικούς. Στο ερώτημα αν έχουν μέλλον στη χώρα μας εγώ θα πω ότι αν το Τεχνικό Επιμελητήριο καταφέρει να ανταποκριθεί στη μεγάλη πρόκληση που έθεσε από την αρχή, δηλαδή να διαμορφώσει με την υπηρεσία των μηχανικών στις μελέτες, στα έργα, στη διαχείριση και στην υλοποίηση την αειφόρο ανάπτυξη στον τόπο μας, τότε οι νέοι μηχανικοί θα έχουν και όραμα και μέλλον.
Έτσι και το φοιτητικό κίνημα δεν θα εκφράζει απλώς μια αγωνία για το ίδιο και την κοινωνία, αλλά θα εκφράζει μια αρθρωτή σχέση από το σήμερα στο αύριο.
Ποια είναι η Αντωνία Μοροπούλου
Η Αντωνία Μοροπούλου Ομότιμη Καθηγήτρια του ΕΜΠ σήμερα, είναι επίτιμη Διδάκτωρ και εκλεγμένο Μέλος του Συμβουλίου Διοίκησης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, και Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
Είναι Δρ Χημικός Μηχανικός, και ίδρυσε το 2002 και διηύθυνε έως το 2020 το Εργαστήριο Επιστήμης και Μηχανικής Υλικών στη Σχολή Χημικών Μηχανικών. Εξελέγη ως Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο IUAV της Βενετίας (1994), στο Πανεπιστήμιο του Princeton (1995-1996) και προσκλήθηκε να δώσει διαλέξεις σε πολλά Πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο. Διετέλεσε εκλεγμένη Αντιπρύτανις Ακαδημαϊκών Υποθέσεων του ΕΜΠ (2010-2014), Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Πολυτεχνείων – SEFI (2013-2016), και Πρόεδρος της Αντιπροσωπείας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (2017-2019).
Τέθηκε επικεφαλής της μελέτης και του έργου αποκατάστασης του Ιερού Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου στην Ιερουσαλήμ με την ιστορική απόφαση των τριών Χριστιανικών κοινοτήτων.
Έχει εργαστεί σε έργα αποκατάστασης στην Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη, στη Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου, στα Ενετικά Φρούρια του Ρεθύμνου, του Ηρακλείου, της Κέρκυρας, σε αρχιτεκτονικά Μνημεία της Βενετίας, Βυζαντινά και Μεταβυζαντινά Μοναστήρια στην Ελλάδα, στο Άγιο Όρος, στην Κρήτη, στη Σερβία και στο Κοσσυφοπέδιο, στους αρχαιολογικούς χώρους της Ελευσίνας, στο Θησείο, στην Αθήνα κ.ά.
Έχει διεθνή αναγνώριση και έχει επιδείξει διαχειριστική ικανότητα και αριστεία στην έρευνα ως επιστημονικά υπεύθυνη περισσοτέρων των 100 εθνικών, Ευρωπαϊκών και διεθνών ανταγωνιστικών ερευνητικών προγραμμάτων. Είναι Editor σε σημαντικά διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Είναι συγγραφέας 5 βιβλίων και 635 πρωτότυπων επιστημονικών δημοσιεύσεων. Έχει δείκτη απήχησης h-index 38, με περισσότερες από 92.586 αναγνώσεις και τρία δισεκατομμύρια προβολές της δουλειάς της και βρίσκεται, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Stanford, στο 2% των πλέον αναγνωρισμένων επιστημόνων στον κόσμο.
Αξιακή αναφορά και έναυσμα για την πορεία της, που συνδέει την Παιδεία με την Κοινωνία και τη δημόσια γενικά δράση και προσφορά, υπήρξε η συμμετοχή της στην ηγεσία του φοιτητικού κινήματος κατά της Δικτατορίας και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το ’73.